hayvanat bahcesine gitmistik geyikler cok sevimliydi,zurafada cok insancil nasil evcilestirmisler elimizden yemek yedi.Dehset uzun, bi bacak boyu etmiyoruz.Daha onemlisi cocuklar,onlar da cok sevimliydi ama heryerde birsuru cocuk gorunce biran urktum. Yazik anneleri babalari peslerinde kosusturmakda helak oldular, aglayanlar korkanlar. Artik nasil bi surat ifadesi vardi bende bilmiyorum, anneleri bu halleri senii korkutmasin dunyanin en tatli seyleri onlar diye rahatlatmaya calisti.Ozaman nasil olur buyuk sorumluluk yapabilirmiyim falan korkmuyo degildim hani ama simdi oglumu gorunce pesinde kosusturacam gunleri hayal ediyorum..